Athyglisverður vinkill á varnarmálin

Ég hlustaði á hádegisviðtalið á Stöð 2, þar sem fyrrverandi fréttahaukurinn Jón Hákon Magnússon, sem titlaður var formaður félags um vestræna samvinnu, tjáði sig um varnarsamninga sem utanríkisráðherra er að fara að skrifa undir við norðmenn og dani.

Einna athyglisverðasti vinkillinn sem hann tók var tenging þessara samninga við hugsanlega olíuauðlind sem við íslendingar eigum hlutdeild í hér norður í höfum. Hann sagði Rússa vilja tileinka sér hluta af þessu svæði og það ylli norðmönnum áhyggjum. Að fá hafsvæðið við Ísland sem æfingasvæði væri því ákaflega dýrmætt fyrir þá og þar með okkur líka.

Viðræður munu hefjast við Kanadamenn einnig um eftirlit með þessu svæði og Breta líka að sögn hans. Menn virðast líta á Rússa sem ógn á þessu svæði og að þeir hyggist hasla sér völl í Norður-Atlantshafi í kring um Svalbarða og Jan Mayen og það sé eitthvað sem sérstaklega Norðmönnum sé umhugað um að sporna við.

Minnir óneitanlega á Kalda stríðsforsendur, en þó með öðrum formerkjum. Það má alltaf finna sér óvini á friðartímum.

Steingrímur J er arfavitlaus yfir þessum samningi og líður greinilega illa yfir því að vera bundinn trúnaði um innihald hans. Mér sýnist að hann sé ekki í prinsippinu á móti samningi við Norðmenn, en vill hafa þessa varnarsamninga uppi á borðum og að þeir komi fyrir augu landsmanna.