"Pabbi, mig langar svo að sjá þig brosa"

Þetta sagði sá yngsti á heimilinu, bráðum að verða 6 ára. Þetta var annasöm vika á heimilinu, allt á hvolfi og geðslagið hjá manni líklega eftir því. Litli kútur var farinn að sakna þess að sjá ekki pabba sinn brosa og bað hann því um það yfir kvöldverði um miðja viku. Ég gat að sjálfsögðu ekki annað og leiddi hugann að því að maður hefði nú líklega ekki verið sá skemmtilegasti í öllum framkvæmdunum. En þetta varð til þess að ég leit öðrum augum á framhald framkvæmdanna og tókst á við vandamálin í kring um það eilítið léttari í skapi en áður. Svo geta nú börnin virkað á mann.

En af framkvæmdum er það að frétta að gólfið í elshúsinu er tilbúið, það var bæsað á föstudagskvöldið og lakkað á laugardag og í gær fluttum við okkur þangað inn. Ótrúlegt hvað svona gömul gólf verða flott þegar búið er að pússa þau niður og gera fín.

Annars vorum við svakalega dugleg í garðinum í gær, bjuggum til 20 metra langt blómabeð í garðinum fyrir framan húsið og settum niður ýmis fjölær blóm. Þvílík breyting á innkeyrslunni og garðinum þar fyrir framan. Það var svakalega fínt að komast út og djöflast í garðinum í góða veðrinu og ekki laust við að maður hafi orðið talsvert útitekinn.

Skruppum svo seinni partinn í gær að Grettislaug á Reykjaströnd en þar eru menn að byggja upp aðstöðu til baða í lauginni og hafa reyndar búið til aðra laug við hliðina. Spennandi að sjá hvað verður úr þessu. Það vakti líka athygli okkar að sjá þarna þrjá óðinshana og einn þórshana, svamlandi á sjónum. Ég held að ég hafi aldrei séð þessar tegundir fugla syndandi á sjónum.

 

Athugasemdir

[Sólmundur Friðriksson, 5.6.2007 kl. 14:35]

Já, blessuð börnin láta ekki að sér hæða. Við sem fullorðin eru þurfum að vera meðvituð um þessa tilhneigingu okkar að tapa sér í amstri hversdagsins. Það verður allt of oft til þess að börnin verða útundan og er það að mínu mati ein mesta hætta sem stafar að samfélagi okkar í dag, þ.e. að allt of margir sinna ekki börnunum sínum sem skyldi og þau mótast í takt við það, með öllum þeim vandamálum sem því fylgir.

En Kalli, það þarf ekki að hafa áhyggjur yfir þér í þessum efnum, eins og svo greinilega sést á þessum fallega fjölskyldupistli þínum. Mig langar að láta fylgja með slóð á fallega sögu sem Solla systir sendi mér og á erindi til allra foreldra - börnin stafa orðið ást á annan hátt en fullorðnir:

http://www.simpletruths.com/a.aspx?af=132&mo=time&t=2

Bestu kveðjur, Sóli