Á Ísland að vera bara áfangastaður fyrir efnameiri ferðamenn?

Þeirri skoðun skýtur alltaf annað slagið upp í umræðunni um fjölda ferðamanna til Íslands og þolmörkin þar, að við eigum að fókusera meira á efnameiri ferðamenn, fá hingað færri ferðamenn en ferðamenn sem borga meira. Út frá hagfræðilegu sjónarmiði er þetta eflaust afar skynsamlegt. Upp myndu byggjst stór og sterk ferðaþjónustufyrirtæki, færra starfsfólk yrði í greininni, færri frumkvöðlar, en vissulega hægt að greiða hærri laun. En hvernig verður landslagið í ferðaþjónustunni ef af þessu yrði nú?

Sæjum við þá ekki tiltölulega fá ferðaþjónustufyrirtæki en gríðarlega stór? Myndi ekki sjarminn af litlu sveitaferðaþjónustunni sem dæmi, minnka til muna? Er það það sem við viljum?

Ekki ég í það minnsta.  Sjarminn við ferðaþjónustuna í dag er einmitt sú staðreynd að mikið er af litlum, kósý gistimöguleikum út um allt land þar sem ferðamenn eru í mikilli nánd við þá sem reka staðina. Persónuleg tengsl verða meiri sem gerir ferðina mun ríkulegri fyrir ferðamanninn þegar þeir heimsækja sveitagistinguna, heldur en stóru hótelin. 

Afþreyingarmöguleikarnir yrðu á fárra færi fjárhagslega og hér yrði aðeins um lúxusgistiþjónustu að ræða myndu þessar hugmyndir ná fram að ganga. 

Sumir segja að ferðaþjónustan í dag sé svipuð því sem var í sjávarútvegi á Íslandi fyrir 30-40 árum, mikið af litlum fjölskyldufyrirtækjum og þróunin verði sú saman, að fá en gríðarlega stór fyrirtæki verði á endanum í þessum ferðamannabrannsa. Ég er ósammála því, því ég veit og það er mín trú, að megnið af þeim ferðamönnum sem hingað kemur, er að leita eftir tengingu við náttúruna og persónulegum tengslum við Íslendinga sjálfa, það hef ég frá eigin reynslu í mínu fyrirtæki.

Eflaust mun þessi skoðun skjóta upp kollinum af og til og hún mun áfram vera "sexy" í augum hagfræðinga, en styrkleiki okkar ferðaþjónustu í dag felst í fjölbreytninni í því að taka á móti ferðamönnum og mæta þeirra þörfum varðandi efnahag og áhugasvið.

Höldum því áfram takk fyrir. 

 

Hugsum um ferðamennina okkar eins og fjölskyldu okkar

Okkur sem störfum í ferðaþjónustunni eru lagðar miklar ábyrgðir á hendur. Það er því afar mikilvægt að við stöndum undir þeirri ábyrgð og sýnum fram á að okkur sé treystandi fyrir því að taka á móti erlendum ferðamönnum, veita þeim þá þjónustu sem þeir kaupa og einnig og ekki síst að huga að velferð þeirra og öryggið. Í áramótaskaupinu var gert létt grín að því að ferðaþjónar væru peningagráðugir og gerðu allt til þess að ná peningum af saklausum ferðamönnum án þess að innistæða væri fyrir því. Ég tók þessu sem góðlátlegu gríni, umræðan hefur verið svolítið á þessum nótum og viðvörunarorð hafa heyrst um að við megum ekki láta græðgina ráða því hvernig við þjónustum ferðamennina. Vissulega eru svartir sauðir í þessari atvinnugrein sem annarri og nær framganga þeirra oft að lita umræðuna meira en sanngjarnt getur talist, gagnvart öllum þeim sem eru að standa sig vel. En við sem störfum í þessum geira vitum að hið minnsta þjónustufall getur skaðað orðspor okkar í besta falli í einhvern tíma og ekki bara okkar eigin rekstur, heldur getur þetta líka sett svartan blett á atvinnugreinina í heild sinni.

Ég hef sjálfur verið afar gagnrýninn á bílaleigur sem hafa verið að leigja erlendum ferðamönnum bíla yfir vetrartímann á dekkjum sem maður myndi nú ekki sjálfur brúka í ferð með eigin fjölskyldu um landið. Ég held að það sé sú viðmiðun sem við eigum að nota, að hvað myndum við bjóða okkur eigin fjölskyldu upp á í ferðalögum um landið? Ég held reyndar að í einhverjum tilfellum sé hreinlega um vanþjálfun starfsmanna í framlínunni að kenna og að í einhverjum tilfellum geti stjórnendur ferðaþjónustufyrirtækja komið í veg fyrir óheppileg atvik, einfaldlega með því að undirbúa sitt starfsfólk betur. Upplýsingagjöf er gríðarlega mikilvæg þegar kemur að þessum snertiflötum sem við höfum við ferðamennina.

Það er mikilvægt að við gefum okkur tíma til að spjalla aðeins við gesti okkar og grennslast fyrir um þeirra áætlanir, sérstaklega yfir vetrartímann. Þeir geta haft allt aðrar upplýsingar um ástand vega og veður heldur en við og því er afar mikilvægt að við gætum þess að uppfæra allar slíkar upplýsingar með viðkomandi áður en hann leggur út í daginn. Aðgengi að upplýsingum um færð og veður er með þeim hætti í dag að við eigum auðvelt með að nálgast nýjustu upplýsingar hverju sinni. Það er hægt að prenta þær út af netinu, hægt að sýna viðkomandi það á tölvuskjánum og upplýsa í orðum um stöðu mála. Ráðleggingar hvað þetta varðar eru gríðarlega mikilvægar og er tekið með þökkum af viðkomandi. Vefir eins og safetravel.is eru gagnlegir, sömuleiðis vefir Vegagerðarinnar og Veðurstofu Íslands.

Það er líka einn punktur sem ég vil koma á framfæri og það út af fréttum um daginn að ferðamenn sem bjargað var fyrir vestan, hafi stungið af frá ógreiddum reikningi. Ég hallast að því að þar sé ekki um krimmahátt að ræða, heldur hugsunarleysi og að fólkið hafi ekki áttað sig á aðstæðunum. Vissulega gerði annað parið það og fór til baka og greiddi sinn reikning og er það vel. En við skulum ekki dæma fólk sem glæpamenn þegar svona kemur upp, frekar hugsunarleysi held ég. En svo er það önnur saga og hver og einn verður að spyrja sig að því, myndi maður rukka yfir höfuð fyrir ferðamenn á hrakhólum sem bjargað er með þessum hætti og þá hvað mikið?

En við skulum sýna sameiginlega ábyrgð í öryggismálum ferðamanna okkar, gætum þess að þeir hafi alltaf uppfærðar upplýsingar um færð og veður og í guðanna bænum, ekki leigja þeim bíla sem illa eru búnir til vetraraksturs! Gefum okkur tíma til að skanna veður og færð og miðla þeim upplýsingum áfram. Ferðamenn kunna að meta það þegar við sýnum þeim athygli og þegar þeir finna að við berum hag þeirra fyrir brjósti.

Eyðibyggðastefnan

Á Íslandi er ekki til byggðastefna og hefur ekki verið lengi. Það litla sem er gert, byggist á skammtíma átökum, sem nákvæmlega engu skila til lengri tíma. Þegar áföll hafa dunið yfir, hefur verið drifið í einhverskonar átaki, þar sem opinberum störfum er dúndrað niður hér og þar, peningum hent í söfn og setur og þannig þaggað niður í vælandi landsbyggðarfólkinu. Þetta hefur dugað í skamman tíma, svo hafa opinberu störfin horfið og jafnvel meira til og enn sviðnari jörð stendur eftir.

Nú er svo komið að ekki er hægt að bjóða landsbyggðarfólki upp á þetta lengur. Það þarf að grípa til aðgerða, raunverulegra aðgerða sem skila sér til lengri tíma. En til þess að það geti orðið, þurfa stjórnmála menn að hafa kjark til að gera róttækar breytingar á málum. Við þurfum alvöru kjarkaða stjórnmálamenn til að hjálpa okkur að takast á við þau vandamál sem við hafa blasað í áratugi. Byggðum blæðir út og íbúar á jaðarsvæðum, virðast vera í öðrum gæðaflokki íbúa þessa lands, ef litið er á hið ömurlega byggðastefnuleysi sem við lýði hefur verið.

Norðmenn hafa farið þá leið að beita skattkerfi sínu til að jafna þessi lífskjör. Þeir hafa verið með lægri tekjuskattsprósentu á skilgreindum svæðum, afskrifað námslán að hluta, greitt hærri barnabætur og svo eiga fyrirtæki kost á ýmsum styrkjum frá norska ríkinu. Til viðbótar þessu hef ég þá trú að með jöfnun flutningskostnaðar geti framleiðslufyrirtæki komið undir sig fótunum úti á landi, í meira mæli en nú er. Þar gætu þau komist í ódýrara húsnæði og eftir staðsetningu, mögulega ódýrari annan rekstrarkostnað einnig. En það þarf að tryggja þeim fyrirtækjum betri aðgang að stóra markaðnum á höfuðborgarsvæðinu og þá kemur jöfnun flutningskostnaðar til greina.

En það er allt of lítið rætt um þessar leiðir, menn hvísla kannski um þetta sín á milli, en enginn virðist þora að koma fram með þessar hugmyndir fyrir Ísland og íslenskar aðstæður. Enda held ég að miðað við skilningsleysi og hroka sumra reykvískra stjórnmálamanna í garð landsbyggðarinnar, eigi svona hugmyndir erfitt uppdráttar og jöfnun atkvæða á landsvísu slátrar þeim endanlega óttast ég. En þetta er samt það eina sem á eftir að reyna, það eina sem mögulega gæti virkað, en við þurfum kjarkaða stjórnmálamenn til að tala fyrir þessu og berjast fyrir því að alvöru byggðastefnu verði komið á laggirnar á Íslandi.

Jóladagur góður PR-dagur fyrir NBA

Sá síðustu mínúturnar í þessum leik og hrósa Chicago liðinu fyrir frábæran varnarleik undir lokin.

Annars held ég að NBA-deildin hafi unnið aðeins til baka álit almennings eftir lock-outið í haust og byrjun tímabils, magnaður jóladagur og fullt af flottum leikjum þó Celtics hafi tapað fyrir Knicks.

Annars sakna ég þess enn og aftur að við skulum ekki fá að sjá meira af Euroleague bolta eða háskólabolta hér á Íslandi. Vissulega hægt að sjá þetta á netinu en ég er alla vega ekki ennþá búinn að fá sama fíling við að horfa á boltann í tölvunni og á sjónvarpsskjánum, en það kemur kannski.

Ævintýrasigur Chicago gegn Lakers

Já þetta sérstaka.......

Því miður stenst mitt skemmtilega lið Arsenal, stóru liðunum ekki snúning í alvöru leikjum. Til þess vantar meiri vigt í liðið. Það vantar nýjan markvörð fyrir það fyrsta, það er í raun skammarlegt að Arsenal skuli hafa markvörð sem er ekki einu sinni nálægt því að komast á bekkinn í sínu landsliði. Í öðru lagi vantar alvöru miðherja og það fer að verða pirrandi hvað Wenger ætlar að þráast lengi við.

Þetta sérstaka ætti að vera það að kaupa svona menn.

Wenger: Sigraðir á öllum sviðum

Það eina rétta í stöðunni

Þegar svona dýr ógnar lífi og limum fólks, er ekkert annað í stöðunni en að fella þau. Þau sjónarmið hljóta að vera ofar heldur en verndun þessara dýra. Hér eiga þau ekki heima og þarna var dýrið stutt frá byggð og komið nálægt búfénaði.

Búið að skjóta ísbjörninn

Og þá verður mogganum sagt upp á mínu heimili

Ef hinir nýju eigendur Moggans halda að blaðið rísi úr rekstrarlegri öskustó sinni, með því að ráða Davíð Oddsson sem ritstjóra, eru þeir ekki aðeins haldnir ranghugmyndum um samfélagið sem þeir lifa í, heldur eru þeir líka haldnir sjálfseyðinarhvöt af verstu sort.

Það er alveg á hreinu að Morgunblaðinu verður sagt upp frá þeirri stundu sem tilkynnt verður að Davíð Oddsson verði ráðinn ritstjóri.

Ekki búið að ráða nýjan ritstjóra

Þá fær svæðisútvarpið verkefni

Veltu sér ekki svo lítið upp úr þessu í fyrra.

En gaman að hafa þetta fyrir augunum engu að síður.

Andarnefjur aftur á Pollinn

Ljósleiðari senn í Akrahrepp

Loksins er komið að því að Síminn hefji innreið sína í dreifbýli Skagafjarðar - eða ætti ég frekar að segja að hann uppfæri þjónustustig sitt sem hefur verið til háborinnar skammar um langa tíð. ISDN-línur hafa verið í boði fyrir þá sem ná ekki ADSL-tengingum og hafa símareikningar til sveita verið himinháir.

Gagnaveita Skagafjarðar hefur nýverið samið við Akrahrepp um að leggja ljósleiðara inn á alla bæi í hreppnum. Að auki hefur Gagnaveitan boðið upp á þráðlausar nettengingar í dreifbýli Skagafjarðar með góðum árangri.

Háhraðanet í boði í Skagafirði og Akrahreppi

Sorglegasti þátturinn í þessu, við erum leiðtogalaus þjóð

Það sorglega við stöðu Icesave-málsins í dag er það að okkur virðist skorta leiðtoga til þess að leiða okkur að eins farsælli lausn í þessu máli, bæði gagnvart öðrum þjóðum og líka inn á við í þinginu.

Við erum leiðtogalaus þjóð, við höfum mállausan forsætisráðherra sem ekki virðist treysta sér í að hitta aðra þjóðhöfðingja og ræða þessi mál milliliðalaust og á þinginu ríkir upplausnarástand.

Það er líka dapurt að hugsa til þess að líklega værum við ekkert betur sett með eitthvað sem gæti kallast þjóðstjórn.

Hér er hver höndin upp á móti annarri. Krísustjórnmál eru ekki okkar te. Hvað þá góðærisstjórnmál eins og við erum rækilega minnt á þessa dagana.

Við tökum kolrangar ákvarðanir dag eftir dag. Hvað varð t.d. til þess að það var talið farsælla að ráða sendiherra, uppgjafar stjórnmálamann, flokksbróður fjármálaráðherrra, til að stýra Icesave samningaviðræðunum fyrir hönd Íslands heldur en að leita sannarlega að besta og hæfasta fólkinu til þess, út fyrir allar pólitískar flokkslínur?

Af hverju var Icesave samningurinn ekki ræddur á Alþingi áður en skrifað var undir hann?

Maður er bara hættur að hafa trú á þessu fólki.

Ríkisstjórn á suðupunkti