Samvinna skóla og íþróttahreyfingar

Ég er ákafur talsmaður þess að skólar - sér í lagi grunnskólar, og íþróttahreyfing taki upp mun meira samstarf en nú er. Þegar er farið að örla á þessu samstarfi í framhaldsskólum og þá á afreksstigum en það eru samskipti grunnskóla og íþróttahreyfingar sem þarf að skoða betur að mínu mati.

Aga- og hegðunarmál 

Ég hef tjáð mig á opinberum vettvangi um samstarf þessara aðila er lýtur að aga- og hegðunarmálum. Í mörgum skólum er að finna ýmsar áætlanir um viðbrögð við einelti og hegðunarvandamálum og er það vel. En þegar krakkarnir sem þátt taka í svona prógrammi koma út úr skólanum og fara á íþróttaæfingar, er þessum málum lítið sem ekkert fylgt eftir. Sá aðili sem fyrir einelti verður er í skólanum í vernduðu umhverfi, en um leið og hann kemur t.d. á íþróttaæfingu er enginn sem fylgir málunum eftir það. Auðvitað eru til undantekningar á þessu og sumir þjálfarar líta þessi mál alvarlegum augum, en ég held að það sé því miður undantekning að þeir vinni sín agamál í takti við það sem gerist í skólanum.

En í hvaða stöðu setur þetta krakkana þegar þau starfa eftir stífu prógrammi í skólanum en missa síðan þetta utanumhald þegar þau koma á íþróttaæfingu? Það gæti sett suma einstaklinga í ákveðin vandræði, sér í lagi þá sem þurfa á ákveðnum ramma að halda.

Hér þurfa þessir tveir aðilar að samræma vinnu sína, því það er ekki nóg að krakkar búi við þessar reglur í skólanum, þau þurfa einnig á því að halda í sínum tómstundum, í raun hvort sem um ræðir íþróttastarf eða annað tómstundastarf.

Skólaíþróttir - íþróttaæfingar

Annað sem ég tel að eigi að skoða í samvinnu þessara aðila, er hvort þörf sé á því að láta krakka sem stunda æfingar hjá sínu íþróttafélagi 3-5 sinnum í viku, jafnvel oftar, mæta í íþróttatíma í skólunum. Er ekki í lagi að meta þeirra framlag hjá íþróttafélaginu inn í matskerfi skólans og nota íþróttatímana frekar til að sinna þeim sem ekki stunda íþróttaæfingar og eiga hugsanlega við heilsufarsleg vandamál að stríða vegna hreyfingarleysis, en finna sig ekki í starfi hefðbundinna íþróttafélaga? Það er flötur sem alveg mætti skoða að mínu mati.

Heilsufar barna er að verða áhyggjuefni. Krakkar eru í allt of mörgum tilfellum hætt að fara "út að leika" þar sem þau hreyfa sig og eyða orku, en hafa þess í stað fært sínar tómstundir heim í stofu eða herbergi, fyrir framan tölvu eða sjónvarp.

Skólakerfið má ekki vera það stíft og niðurnjörvað að það megi ekki aðlaga það að breyttum aðstæðum. Offita og hreyfingarleysi barna- og unglinga eru eitt alvarlegasta heilsufarsvandamál sem við glímum við í dag og það á bara eftir að aukast verði ekkert að gert. Þið getið ímyndað ykkur ástandið þegar þessir krakkar verða orðin fullorðin, hvaða kvillar fara þá að herja á þau. Það verður að taka á þessu vandamáli strax.

Samvinna skóla og íþróttahreyfingar getur hér leikið lykilhlutverk - ásamt aðkomu foreldra, sem er í raun efni í annan pistil.

Það á að fjölga íþróttatímum í grunnskólum

Hún er uggvænleg þróunin í líkamsástandi barna og ungmenna í dag. Margar rannsóknir þar sem hreyfing og neysluvenjur þessara hópa eru rannsakaðar ber saman um að krakkar séu að fitna. Hvoru tveggja er kennt um; skorti á nægilegri hreyfingu og mataræði.

Að mínu mati þarf hér að gera átak í samvinnu foreldra og skólayfirvalda. Það er ekki sjálfgefið í dag eins og áður var, að krakkar fari "út að leika" eftir skóla. Þau vilja miklu frekar fara í tölvuna eða horfa á sjónvarp í dag. Þetta er alkunna.

En hvað er hægt að gera? Að mínu mati er þetta vandamál heimilis og skóla, vandamál sem mér finnst lítill gaumur hafa verið gefinn, að öðru leyti en því að það vantar ekki rannsóknir og skýrslur um málið.

Það á að fjölga íþróttatímum í grunnskóla, það er það fyrsta. Það á að auka kennslu í heimilisfræði með sérstakri áherslu á hollt fæði og næringu. Fyrir utan nauðsyn þess að kenna krökkum að strauja föt, þvo upp og þrífa eftir sig. Sú kunnátta og þekking því miður á undanhaldi og margir krakkar þekkja ekki muninn á straujárni og atómsprengju.

En þetta er ekki nóg, foreldrar þurfa að sýna þessum málum áhuga og finna til ábyrgðar. Varla hefur fólk áhuga á því að ala börnin sín þannig upp að þau komi til með að eiga við stórkostleg heilsufarsvandamál að stríða sem fylgja offitu.

Morðkvendið komið á götuna aftur!!

Það er eins gott að gæta sín núna, þessi stórglæpamaður orðinn laus aftur!!

París Hilton laus úr prísundinni

Líst ekki alveg á þetta

Allt í limbói hjá Arsenal þessa dagana. Wenger á aðeins eitt ár eftir af samningi sínum og sterkur orðrómur um að Henry fari til Barca.

Wenger er orðinn holdgerfingur klúbbsins sem hefur ákveðin vandamáli í för með sér eins og þau hvað gerist ef hann fer. Ég er viss um að margir leikmenn, sérstaklega þessir ungu, hafa komið vegna hans og án hans verður erfitt að fylgja þessari stefnu að kaupa unga og tiltölulega óþekkta leikmenn og gera þá að alvöru körlum.

Hin leiðin er sú að kaupa þekktar stjörnur til liðsins eins og flest önnur lið hafa gert. En allt fer þetta eftir karlinum í brúnni. Wenger gæti staðið á tímamótum núna, hann gæti klárað síðasta árið sitt með Arsenal en ég held að ef menn vita að hann ætli að fara eftir næsta tímabil, verði of mikið rót á leikmannahópnum og menn nái ekki að finna sig út af óvissunni.

Vond staða, lykilatriði er að fá Wenger til að skrifa undir nýjan samning.

Fabregas með bakþanka vegna samningsins

Af knattspyrnulandsliðinu - Jolli, vertu þú sjálfur

Það hefur verið fróðlegt að fylgjast með umræðunni eftir landsleikinn dapra gegn Liechtenstein nú um helgina. Flestir eru sammála um að árangurinn var óásættanlegur. Upp hafa komið raddir um að þjálfarinn eigi að hætta og menn varpa nú fram allskonar spurningum um hæfi hans í þjálfarastólnum.

Knattspyrnumaðurinn Eyjólfur var sterkur á líkama og sál, hann bjó yfir gríðarlegu baráttuþreki og lagði sig 100% í þá leiki sem hann spilaði. Menn eru sammála um að sú virðing sem hann ávann sér náði langt út fyrir raðir knattspyrnumanna. Mér þótti það því spennandi kostur á sínum tíma þegar hann var ráðinn landsliðsþjálfari. Að hann gæti miðlað þessum einkennum sínum inn í landsliðið og smitað leikmenn af þeirri áræðni og yfirvegun sem einkenndu hann sem knattspyrnumann.

Það er gullin regla fyrir þjálfara að þeir eiga ekki að vera aðrir en þeir eru. Að vera ekki að taka þjálfunaraðferðir eða skapgerðir annarra þjálfara og heimfæra þær yfir á sig, heldur tína út það sem manni þykir áhugavert og aðlaga það sínum eigin karakter.

Kannski er Jolli orðinn of mikill þjálfari, kannski hefur hann fjarlægst uppruna sinn og karakter sem boðar ekki gott.

En burt séð frá því þá er Eyjólfur Sverrisson toppmaður og á stuðning minn allan. Við skulum sjá hvort að úrslitin gegn Svíum verði ekki hressileg, annað hvort gerist eitthvað óvænt, eða liðið heldur áfram á sömu braut.

Ég hlakka hins vegar til að sjá einhvern sprækan eins og Hannes Þ. t.d. taka sæti fyrirliðans á vellinu og þá fáum við að sjá hreyfanlega, baráttuglaðan og sterkan leikmann, rétt eins og við gerum kröfur um að landsliðsfyrirliðinn sé. Hann hefur bara verið á bölvuðu joggi hingað til og Palli Ragnars eða Árni Stefáns væru löngu búnir að sparka í rassgatið á honum!

Framtíð ferðaþjónustunnar björt - samspil atvinnulífs og ferðaþjónustu

Ferðamönnum til Íslands heldur áfram að fjölga. Um 10% fjölgun á komum ferðamanna um Leifsstöð í maí frá árinu í fyrra. Sannarlega góð tíðindi og gefur góð fyrirheit.

En fólk skal ekki halda að þetta gerist allt af sjálfu sér. Gríðarlega mikil vinna og fjármagn hefur farið í að kynna Ísland sem ákjósanlegan stað til að heimsækja. Bjartsýnustu spár segja að við eigum eftir að fá hér langt á aðra milljón ferðamanna til landsins eftir 10 ár eða svo. Hóflegri spár segja um og undir milljón ferðamanna. Allt þetta rennir stoðum undir þær skoðanir að ferðaþjónustan eigi eftir að verða ein af okkar stærstu atvinnuvegum.

Í dag skilar ferðaþjónustan vissulega heilmiklum tekjum í þjóðarbúið. Samt er greinin sjálf ekki orðin það arðbær að hún geti greitt nægilega há laun til launþega sinna eða staðið undir fjárfestingum af neinu viti. Það er mjög dýrt að reka t.d. gistiþjónustu sem toppar kannski aðeins í 3-4 mánuði á ári en samt er víðast hvar á landsbyggðinni þörf á meira gistirými yfir háferðamannatímann. Þannig að menn eru í talsverðri klemmu þegar afkoman dugar rétt fyrir rekstri en ekki fyrir neinum fjárfestingum.

Sumir segja að staða ferðaþjónustunnar í dag sé ekki ósvipuð og staða sjávarútvegsins var fyrir um 30 árum síðan. Smáar einingar, oft lítil fjölskyldufyrirtæki. Þegar þessi litlu fyrirtæki sameinuðust og stækkuðu, fór alvöru hagræðing að eiga sér stað og afkoman batnaði.

Samvinna er nefnilega lykilatriði í ferðaþjónustunni eins og staðan er í dag. Ef lítil fyrirtæki eru ekki á þeim buxunum að sameinast, geta þau fundið sér samstarfsvettvang t.d. í markaðssetningu, flutningi fólks, innkaupum fyrir gistihús og í fleiri þáttum. Í stað þess að setja lítið fjármagn hvert fyrir sig í markaðssetningu t.d. geta menn þá safnað þeim peningum saman á bak við sterkari og markvissari markaðssetningu fleiri aðila.

Mikið hefur verið rætt um samspil atvinnulífs og ferðaþjónustu. Sér í lagi stóriðju og ferðaþjónustu. Menn hafa bent á Kárahjúka í þessu tilliti og umræða hefur farið af stað um mögulega olíuhreinsunarstöð á Vestfjörðum. Ég tel að ákveðin tækifæri felist í þessu samspili og menn eiga að reyna að einblína á það. Það liggur í augum uppi að stór verksmiðja í litlum firði verður aldrei sérstakt augnayndi. En hins vegar geta menn unnið úr því sem þeir hafa, sett t.d. upp útsýnispalla þar sem fólk getur virt fyrir sér starfsemi viðkomandi verksmiðju, það er hægt að koma upp einhverskonar safni út frá starfsemi verksmiðjunnar og fleira mætti tína til.

En það sem skiptir höfuðmáli er að samfélagsleg áhrif "stóriðju", í hvaða skilningi sem við setjum það orð fram, ná líka til starfsemi ferðaþjónustunnar. Erlendir gestir koma oft í heimsóknir og þurfa á viðurgjörningi að halda á meðan dvöl þeirra stendur. Viðgerðar- og tækniteymi þurfa sömuleiðis á þjónustu að halda og því er það deginum ljósara að stór atvinnurekandi í hátæniiðnaði þarf á ferðaþjónustunni að halda allt árið. Þetta gæti því rennt styrkari stoðum undir starfsemi ferðaþjónstuaðila - sér í lagi gisti- og veitingaaðila og þar með aukið arsemi greinarinnar, sem aftur þýðir betri vaxtarskilyrði, meiri fjárfestingar og hærri laun.

Hér þarf gott samspil náttúru og atvinnulífs. Við komumst aldrei hjá því að leggja eitthvað til af náttúru landsins við atvinnuuppbyggingu af þeirri stærðargráðu sem Vestfirðirnir þurfa um þessar mundir. Það er of langt í að ferðaþjónustan geti orðið sá stóri og sterki atvinnuvegur sem rífur upp byggðarlögin þar, það þarf eitthvað stórt að gerast og það strax.

"Pabbi, mig langar svo að sjá þig brosa"

Þetta sagði sá yngsti á heimilinu, bráðum að verða 6 ára. Þetta var annasöm vika á heimilinu, allt á hvolfi og geðslagið hjá manni líklega eftir því. Litli kútur var farinn að sakna þess að sjá ekki pabba sinn brosa og bað hann því um það yfir kvöldverði um miðja viku. Ég gat að sjálfsögðu ekki annað og leiddi hugann að því að maður hefði nú líklega ekki verið sá skemmtilegasti í öllum framkvæmdunum. En þetta varð til þess að ég leit öðrum augum á framhald framkvæmdanna og tókst á við vandamálin í kring um það eilítið léttari í skapi en áður. Svo geta nú börnin virkað á mann.

En af framkvæmdum er það að frétta að gólfið í elshúsinu er tilbúið, það var bæsað á föstudagskvöldið og lakkað á laugardag og í gær fluttum við okkur þangað inn. Ótrúlegt hvað svona gömul gólf verða flott þegar búið er að pússa þau niður og gera fín.

Annars vorum við svakalega dugleg í garðinum í gær, bjuggum til 20 metra langt blómabeð í garðinum fyrir framan húsið og settum niður ýmis fjölær blóm. Þvílík breyting á innkeyrslunni og garðinum þar fyrir framan. Það var svakalega fínt að komast út og djöflast í garðinum í góða veðrinu og ekki laust við að maður hafi orðið talsvert útitekinn.

Skruppum svo seinni partinn í gær að Grettislaug á Reykjaströnd en þar eru menn að byggja upp aðstöðu til baða í lauginni og hafa reyndar búið til aðra laug við hliðina. Spennandi að sjá hvað verður úr þessu. Það vakti líka athygli okkar að sjá þarna þrjá óðinshana og einn þórshana, svamlandi á sjónum. Ég held að ég hafi aldrei séð þessar tegundir fugla syndandi á sjónum.

 

"Þess vegna eiga sumir menn menn"

Við hjónin stöndum í framkvæmdum á heimili okkar þessa dagana eins og ég hef lítillega bloggað um. Við settum okkur 5 ára framkvæmdaplan innanhúss hjá okkur og voru þessar framkvæmdir sem nú standa yfir í eldhúsinu, sannarlega á þeim.

En síðan vildi konan færa all margar framkvæmdir á þessu 5 ára plani og setja þær fyrr á dagskrá. Þannig að í raun var þetta 5 ára plan orðið að ársplani eða þar um bil. Hún útlistaði fyrir mér þessi elska hvað hún vildi nú vera búin að gera fyrir jól og mér féllust hendur í smá tíma að minnsta kosti.

Hún sagði mér að þetta fylgdi því að vera giftur konu, að þær vildu gera hlutina mun hraðar er karlar.

Um leið og ég snéri mér á hina hliðina og lokaði augunum sagði ég við hana: "Þess vegna eiga sumir menn menn elskan mín."

Enn einn forsetinn sem ætlar að bæta og laga þingstörfin

Sturla Böðvarsson er enn einn forseti Alþingis sem heldur betur ætlar sér að bæta ástandið í þinginu. Ekki man ég betur en allir forverar hans hafi verið með háar hugmyndir um þetta í upphafi en svo hefur þetta allt saman farið í einn og sama grautinn.

Sturla kjörinn forseti Alþingis

Góð grein Sölva á bb.is

Ég bara get ekki annað en hrósað Sölva Sólbergssyni í Bolungarvík fyrir mjög góða grein á bb.is um olíuhreinsunarstöð.

Hvet alla til að lesa hana, þarna kemur hann að kjarna málsins að mínu mati, í vangaveltum manna um framtíð ferðaþjónustunnar.